Malta, Marsaxlokk i łódeczki luzzu.

Marsaxlokk to mała, rybacka osada na wschodnim wybrzeżu Malty  i z pewnością jedno z najbardziej barwnych na niej miejsc. A to wszystko za sprawą bajecznego akcentu w postaci zacumowanych przy brzegu łódek luzzu - wymalowanych w charakterystyczne, kolorowe pasy. Łódki te uchodzą już za jeden z najbardziej rozpoznawalnych i urokliwych symboli Malty. 

Do Marsaxlokk, jak wszędzie najłatwiej dojechać autobusem z Valetty. Kurs kosztuje 1,5 euro/ 1os w 1 stronę, bez względu na cel i długość podróży.

Marsaxlokk to doświadczenie zmysłowe, które na zawsze zapada w pamięć. Dla mnie to bajeczny krajobraz, sielski nastrój, ale od teraz również genialne jedzenie. Zaprowadził mnie tam ślepy traf i od tej pory nie sypiam po nocach, wspominając małą restauracyjkę na nabrzeżu, gdzie zjadłam doskonałą, niczym Venus z Milo sałatkę z octopusem. Lokal wyróżniający się, co najwyżej średnio maltańską nazwą Cafe de Paris, nie zapowiadał się bardziej wyjątkowo, niż zwykła jadłodajnia. Zafundował mi jednak taką podróż po smakach, że moja ekscytacja nie gaśnie do dzisiaj.

Zjadłam tam największą i najpyszniejszą sałatkę z ośmiornicą (octopus) w czasie całego mojego dotychczasowego żywota. Przynajmniej z nazwy była to sałatka. W rzeczywistości stanowiło to bardziej danie ze sporej ośmiornicy z dodatkiem warzyw. 

Z czasem przekonałam się, że sałatka na Malcie może zastąpić konkretny obiad i kolację jednocześnie. Jeżeli wahacie się czy wydać 9 lub 10 euro na sałatkę, to od razu zaznaczam, że jest to bardziej opłacalne, niż zamówienie typowego dania obiadowego. Z tymi bywa różnie i może Wam się poszczęścić lub nie, za to sałatki z niewiadomych powodów są tu olbrzymie i pyszne.

Tak, jak wspominałam w poprzednim poście Malta to jeden z najbardziej katolickich krajów w Europie. Około 95% mieszkańców deklaruje to wyznanie, zatem nawet pośrodku niczego możecie się spodziewać, jakiejś okazałej świątyni. W tym wypadku samo miasteczko niknie przy cudownej zatoce, pełnej jaskrawo barwnych łódek. Marsaxlokk to jedno z moich najsilniejszych wspomnień z Malty. Terapia kolorem czyni cuda.