Cinque Terre - 5 krain i 5 powodów, aby pojechać do Włoch.

Czy kiedy pomyślicie o Włoszech stają Wam przed oczami obrazy z uroczo kolorowymi domkami usytuowanymi na stromych skalistych wybrzeżach ? Jeżeli tak to właśnie umysł zaprowadził Was do "5 ziem", czyli Cinque Terre. Region ten, niezwykle hojnie obdarzony przez naturę obejmuje 5 wyjątkowych osad położonych pośród wzgórz, winnic, gajów oliwnych i skał. Te 5 powodów do odwiedzin to: Monterosso al Mare, Vernazza, Corniglia, Manarola i Riomaggiore.

Walory Parku Narodowego Cinque Terre poza tysiącami turystów, którzy co roku przybywają tu, aby choć na chwilę dosięgnąć miejsca marzeń doceniło również UNESCO, biorąc krainę pod swoją pieczę. 

Tłumy to największa udręka i zaleta malowniczego wybrzeża. W szczycie sezonu zwiedzanie odbywa się tu gęsiego lub prawie wcale. Można co najwyżej przycupnąć gdzieś z boku, uchodząc przed tratującą masą w nadziei, że długie godziny później miejsce się nieco wyludni. Każdy kij ma jednak dwa końce i to co stanowi przekleństwo jest w tym wypadku również łaską, pozwalającą mieszkańcom żyć z turystyki. Ma to znaczenie tym większe, że rejon ten jest niezwykle trudny do uprawy ze względu na strome zbocza. Przemierzałam je, więc wiem co piszę. Gdyby nie turystyka, życie z rolnictwa byłoby nieporównywalnie trudniejsze, niż z goszczenia przybyszów.

Rozpoczynając zwiedzanie Cinque Terre z zamiarem wejścia na górskie szlaki najlepszym rozwiązaniem jest zakupić kartę, która stanowi przepustkę do przejazdów pociągami i busami na trasie oraz do wejścia na ścieżki. Koszt takiej Cinque Terre Card to 12euro/1os lub 7,5euro (bez przejazdów pociągiem). Licząc pojedyncze bilety na pociąg, zwraca się już po 2 czy 3 przejazdach, pomijając opłatę za piesze wędrówki. Jednak jak się okazało istnieje tańsza opcja, a właściwie bezpłatna.

Jak zwiedzić Cinque Terre za darmo?

Od razu zaznaczam, że intencje mieliśmy czyste, a wyszło jak wyszło. Chaos i zamęt zadziałał na naszą korzyść. Do Cinque Terre wyruszyliśmy z Genui. Droga pociągiem zajęła nam ponad 1,5h, jednak nieopatrznie przejechaliśmy naszą stację docelową, której wraz z innymi pasażerami zupełnie nie rozpoznaliśmy. Pociąg zatrzymał się w ciemnym, nieoznakowanym tunelu i nikt nie odważył się wysiąść. Cała nadmorska trasa kolejowa wiedzie przez wydrążone w skałach tunele, więc wysiadka dla części pasażerów z tylnych wagonów często kończy się w mroku skał. Tym sposobem zupełnie niezamierzenie dojechaliśmy, aż do La Spezii.

Na miejscu naiwnie wyruszyliśmy zakupić karty. Odsyłano nas z punktu do punktu, a kiedy wreszcie trafiliśmy do właściwego, ujrzeliśmy tak długą kolejkę, że skapitulowaliśmy. Dlaczego? Powód wcale nie był tak oczywisty, jak się pewnie spodziewacie. 

Wbrew popularności regionu pociągi jeżdżą tam zatrważająco rzadko. Przegapienie jednego to przynajmniej godzina straty, o ile w ogóle pojawi się o czasie,  co się nam właściwie nie przytrafiało. Wspominałam już, że prawie każdy nasz pociąg był sporo opóźniony? Polecam zatem abyście i Wy spóźniali się na włoskie dworce, macie 95% szans, że i tak zdążycie na odjazd.  Mając to wszystko na uwadze choćby godzina straty to bardzo dużo, kiedy do dyspozycji ma się tylko 1 dzień, a w zamiarze zwiedzenie 5 miasteczek. 

W związku z powyższym postanowiliśmy skorzystać z panującego chaosu, przejechać do Riomaggiore "zającem" i tam zakupić kartę, nie tracąc cennych minut. Plan był dobry do czasu. Na miejscu dowiedzieliśmy się, że karty na opcję, która nas interesowała są niedostępne, zaś szlak którym mieliśmy wyruszyć jest nieczynny ze względu na obsunięcie się skał. Co było robić?

 Widząc to oblężenie doszliśmy do wniosku, że nie ma sensu tracić topniejących euro. Odcinki między miejscowościami zajmowały raptem około 3-4minuty jazdy, zaś w środku panował taki ścisk, że konduktor i tak nie zdążyłby się przedrzeć. Szlak, na którym najbardziej nam zależało od Manaroli do Cornigli, uznawany również za najpiękniejszy i najciekawszy  był bezpłatny, a kurczący się czas uświadomił nam, że już i tak nie zdążymy przejść nic ponad niego. Jeżeli chcieliśmy zobaczyć wszystkie 5 miejscowości, w grę wchodził jedynie pociąg. I tak zostało. 

Obyło się bez płacenia, a za zaoszczędzoną sumę wpałaszowaliśmy wspaniałą kolację w przytulnej knajpce w Monterosso. Oczywiście nie namawiam do tego typu zwiedzania, ale jeżeli komuś się nie przelewa to warto wiedzieć, że da się i bez grosza przy duszy.

Miasteczka

Riomaggiore to ostatnia miejscowość na trasie, a pierwsza od strony la Spezii i ta od której zaczynaliśmy zwiedzanie. To stąd do Manaroli wiedzie słynna Ścieżka Miłości ( pełna kłódek wieszanych przez zakochanych) obecnie zamknięta ze względu na zniszczenia dokonane przez skały. Od stacji kolejowej do centrum miasteczka idzie się dość stromym podejściem, które następnie zamienia się w drogę w dół, dochodzącą do kolorowych domków na wysokich urwiskach. To wg mnie najlepsze miejsce na zakupy pamiątkowych, lokalnych produktów ze względu na bogatą ofertę, choć identyczne sprzedawano w każdym miasteczku.

Manarola - wtłoczona pomiędzy 2 skały. Do niej dociera (nieczynna) Droga Miłości. Może i dobrze, że była zamknięta, bo wstęp na nią to 5euro za około 25minut drogi. Tymczasem zaoszczędzony czas mogliśmy przeznaczyć na wejście w górskie winnice i najpiękniejszy szlak, jaki widziały moje oczy.

Corniglia - dotarliśmy do niej ponad 3 godzinnym ( w wyniku wydłużonej trasy) szlakiem z Manaroli. Nazywam go podniebnym, ponieważ ścieżka niknie w chmurach, pomiędzy drzewkami oliwnymi, krzewami winorośli i jeżyn. Przeżycie mistyczne. Samo miasteczko położone jest na szczycie wysokiego klifu, około 100 m n.p.m. i prowadzi do niego 377 kamiennych schodków. Mieliśmy szczęście, że zeszliśmy tam z gór, zamiast wspinać się z położonej w dole stacji kolejowej, jak pozostali. Ich oczy i pulsujące twarze błagały o litość.

Vernazza - bardzo malownicza miejscowość z centralnym punktem - placem w porcie. Bardzo żałowałam, że nie mogłam zabawić tam dłużej. Wyjątkowo urokliwe i chyba najbardziej zróżnicowane miasteczko. Posiada niezwykłą plażę, do której przechodzi się przez skalną grotę oraz zamkową wieżę Belforte, z której roztacza się widok na okolicę. Wstęp do wieży 1,5euro.

Monterosso - najstarsze, a wg wielu najmniej atrakcyjne i najbardziej komercyjne miasteczko ze wszystkich w Cinque Terre, choć wciąż pozostaje dla mnie tajemnicą dlaczego. Na mnie zrobiło ogromne wrażenie. Podzielone jest na 2 części: średniowieczną i nowoczesną. Dotarliśmy tam  pod wieczór, udzielił nam się nastrojowy klimat, aura była kojąca i spokojna po całym dniu gonitwy. Od razu ruszyliśmy na starówkę. Przywitało nas średniowieczne miasteczko, o doskonale zachowanym charakterze, z ciasnymi uliczkami, murami, zamkiem, pięknymi kościołami i niezwykłą kaplicą Śmierci i Modlitwy. Większość turystów przybywa tu na plażę, my ze względu na późną porę wybraliśmy centrum. Trafiliśmy do cudownej knajpki, gdzie raczyliśmy się pizzą i winem, daliśmy się ponieść włoskiej zabawie. Jak dla mnie to wręcz jedno z piękniejszych miejsc w Cinque Terre. 

Na pewno wielu z Was już było w Cinque Terre, bo ciężko o nim nie usłyszeć wybierając się do Włoch. Wątpię czy komukolwiek się tam nie podobało. A Ci co jeszcze nie dotarli, niech dadzą znać czy ich zachęciłam.