Pravčická brána - serce Czeskiej Szwajcarii.

Pravčická brána to symbol Czeskiej Szwajcarii, który od dawna spędzał mi sen z powiek. Mój pierwszy wyjazd w te rejony nieco ponad rok temu, przypadł akurat na sezon zimowy, więc warunki nie sprzyjały wędrówkom po lasach i skałach. W czasie tegorocznej majówki postanowiłam odrobić straty w zwiedzaniu, jednak niewiele brakowało, abym podzieliła swój zeszłoroczny los. Pogoda bliższa była styczniowej, niż majowej i raz na zawsze nauczyła mnie, że czapka i rękawiczki to wyposażenie, które warto mieć przy sobie o każdej porze roku. Dlatego możecie być pewni, że jeżeli w lipcu spotkacie kogoś z czapką uszatką pod pachą to na pewno będę ja.

Na szczęście tym razem, po wieczorach zwątpienia i rozpaczy skutecznie rozpędzanych czeskim wytrawnym winem, pradawni bogowie okazali łaskę i zatrzymali deszcz, a ja nie omieszkałam zrealizować planu podążenia w stronę skalnej potęgi. Dzięki temu mam możliwość osobiście zaprezentować Wam, o co tyle hałasu.

Pravčická brána to największa w Europie naturalna skalna brama, o spektakularnych wymiarach 26x16 metrów, leżąca w środku Czeskiej Szwajcarii, w pobliżu miejscowości Hřensko. Przylega do niej klimatyczny zielono - czerwony pałacyk o romantycznej konstrukcji,  zwany "Sokoli hnizdo" (Sokole Gniazdo) z 1881r. Te dwa elementy wystarczają, aby regularnie przyciągać tabuny turystów, pomimo wymagającego, stromego( choć bez przesady) podejścia. Szczerze mówiąc spodziewałam się, że droga będzie o wiele bardziej wymagająca, być może dlatego realia miło mnie rozczarowały. Mijający mnie staruszkowie mogliby to potwierdzić.

Pravčická brána udostępniana jest do zwiedzania w sezonie 

( kwiecień - październik) od 10-18, w pozostałych miesiącach od 10- 16.

Koszt wstępu to: 
75KC/ 3euro - dorośli

25KC/1 euro - dzieci, studenci, emeryci ( to by tłumaczyło zmasowany atak starszych ludzi  na  szlaku:)

Samochód najlepiej zaparkować w miejscowości Hřensko, a dokładniej na parkingu przed tablicą z nazwą miasta, jadąc od strony Mezni Louka i stamtąd rozpocząć wędrówkę. Płatne parkingi ciągną się wzdłuż całej miejscowości, jednak im głębiej w miasto tym dalej do celu. Należy kierować się czerwonym szlakiem. Droga początkowo (1,5km)  wiedzie główną ulicą, aż na rozdrożu skręca i przechodzi w leśną drogę. Tam wytyczonym szlakiem pniemy się w górę, aż dojdziemy do skalnej bramy. Dojście w jedną stronę zajmuje około 1h, sprawdzone z zegarkiem w ręku.

Koszt parkingu to 30KC/1h lub 120KC/około 20zł całodniowy. Optymalny czas potrzebny na dotarcie, zwiedzanie oraz powrót to 4h, więc najlepiej od razu wybrać opcję całodniową. 

Po dotarciu pod bramę zastanawialiśmy się czy wchodzić i płacić za wstęp, skoro jest widoczna i bez opłaty, ale kiedy już się zdecydowaliśmy szybko przekonaliśmy się, jak bardzo było warto. 

W pałacyku funkcjonuje restauracja, gdzie można się posilić po trudach wędrówki oraz wypocząć napawając się widokiem Pravčickiej brány, znajdującej się na wyciągnięcie ręki. Działa tam również mała, prowizoryczna galeria z wystawą zdjęć z Czeskiej i Saksońskiej Szwajcarii. 

Kilka kroków dalej znajduje się informacja turystyczna oraz maleńki kiosk, będący opcją tańszą i mniej angażującą czasowo, oferujący herbatę( 30KC), kawę czy sok.  Warto się zasilić, zanim wyruszy się ścieżką za pałacem do jeszcze jednego stromego podejścia wyłożonego wysokimi schodami, prowadzącego w najwyższe partie skał. Rozpościera się z nich najpiękniejszy widok na bramę i okoliczny krajobraz. 

Tam już nie ma miejsca na wątpliwości, czy to atrakcja godna drogi, ceny i zainteresowania. Wg mnie warta wszystkiego. Podobnie musiał twierdzić Hans Christian Andersen, przybywając w to miejsce dwukrotnie. Zatem dzisiaj zaryzykuję stwierdzenie, że teraz kolej na Was:)