Trenczyn - miasto Rzymian, średniowiecznego zamku i synagogi.

Jadąc do Bratysławy na niecałe 5 dni było jasne, ze na stolicy się nie skończy. Moja podróżnicza niecierpliwość charakteryzuje się tym, że chcę wszędzie natychmiast, bez względu na możliwości i racjonalną argumentację. Dlatego jak tylko padło hasło Bratysława, w moim umyśle momentalnie pojawiła się linia, która  połączyła ją z Wiedniem, zaraz potem Budapesztem, a ostatecznie już prawie z Laosem;) Przy odrobinie determinacji zakończyłabym moją wędrówkę w Sydney. 

 

Tym razem jednak wkroczyła na scenę Pani Logika i postawiła mnie do pionu. Stwierdziłam, że o ile 2 dni spędzimy w Bratysławie to biorąc pod uwagę dojazd i przemieszczanie się, pozostanie nam niewiele czasu na zwiedzanie uwzględniając, że dzień o tej porze roku trwa tak krótko, że mam ochotę ścielić sobie łóżko już po obiedzie.

Aby nie dać się zwariować stanęło na Trenczynie. 

Przemawiało za nim to, że leży nieco ponad godzinę drogi od Bratysławy i jest na tyle kompaktowy, że można go bezproblemowo zwiedzić zanim zapadnie mrok. Dodatkowo ma niesamowity widok na tak fantastycznie wyeksponowany zamek na wzgórzu, że można go podziwiać nawet gdyby zgasło słońce. 

Tak więc Trenčiansky Hrad przemówił mi do rozsądku komponując swój średniowieczny charakter z nastrojem przepełnionych ciemnością jesiennych dni. 
Udaliśmy się poznawać zakamarki Trenczyna.

Zamek Trenczyński górujący nad miastem i rzeką, z którego rozpościerają się widoki na całą okolicę można zwiedzać na 2 sposoby: trasa 45min i 1,5h. My ze względu na brak tego dnia tropikalnych temperatur zdecydowaliśmy się na opcję krótszą i z czasem okazało się to jak wygrana w totka, bo po 1h na zamku mogłabym w kieszeniach przechowywać Pingwina Pik Pok.

 

 

 

 

Zaletą jest na pewno położenie zamku, który znajduje się zaraz przy centrum i nie trzeba się przedzierać przez pola i lasy, aby do niego dotrzeć. Wychodząc z zamku trafia się centralnie na Górę Maryjną z kościołem i punktem widokowym na miasto.

 

Łączą ją z centrum stare, długie, drewniane schody z 1568r.

U ich podnóża mieści się Adelka - "szalony" antykwariat i wypożyczalnia kostiumów.

To już centrum.

Brama w wieży miejskiej prowadzi na plac Sztura.

 

Wzrok przyciąga fontanna Z Wodnikiem,

oraz okazała Synagoga z 1912r.

Samo centrum jest małe i przyjemne, wiec można je nawet spacerkiem zwiedzić w błyskawicznym tempie, co przy niektórych warunkach pogodowych ma duże znaczenie.

Około 300m od centrum w 100 letnim budynku usytuowany jest luksusowy hotel Elisabeth, a w nim udostępniony nieodpłatnie do obejrzenia rzymski napis ze 179 roku wykuty w skale.

Nasz pensjonat - pałacyk, który sam w sobie stanowił zabytek, ku naszemu zaskoczeniu okazał się być w środku raczej dobrej klasy hotelem, niż pensjonatem. A w sumie to poziomem  przewyższał każdy obiekt, w jakim do tej pory miałam okazję gościć. Ale zastrzegam, że nadal nie byłam w Egipcie, więc to inne standardy;)

Dodatkowy bonus stanowił centralny widok z pensjonatu na zamek.

Górę pałacyku zajmowały pokoje, na dole zaś znajdował się gabinet chirurgii plastycznej oraz bar z automatami do gry.  Idealna opcja aby przyjechać na weekend, wygrać trochę kasy, zoperować się i wrócić jako zupełnie nowa osoba. To mój mały plan awaryjny na kolejne, starcze lata.

Gdyby ktoś wybierał się do Trenczyna polecam Penzion Pri Parku. Uważam, że trzeba reklamować takie miejsca, zwłaszcza po hostelu w Bratysławie, gdzie w podobnej cenie mieliśmy pościel usianą dziurami niczym ser szwajcarski. Wyglądała jakby przeżyła inwazję myszy, szczurów i moli jednocześnie. A tu poziom pałacowy utrzymany. Tymczasem co do Trenczyna, czy czegoś Wam tam brakowało? Zdecydujcie sami.