Spełnione marzenie? Weekend w SPA Pałac Łochów.

Teraz uraczę Was głębią bez dna - marzenia są do spełnienia. Dzieją się nawet mimowolnie, zakopane w zapomnieniu, zwątpieniu i bez szansy na wyjście z mroku. One nie ulegają rezygnacji, nawet jeżeli ta przybiera naszą postać. W tej sytuacji stwierdzenie "uważaj o czym marzysz, bo może się spełnić", puchnie od realizmu. Marzenia do spełnienia tylko czyhają na moc sprawczą, która uruchomi lawinę wydarzeń. Upragnione myśli ukradkiem zamieniają się w czyny i nie ma już odwrotu. Z pukającym do drzwi marzeniem pozostaje się zmierzyć. I chyba nikt nie narzekałby na takiego niezapowiedzianego gościa, ponieważ czy istnieje niewłaściwy moment na spełnianie marzeń?  

U mnie sytuacja trywialna - upstrzył mi się w głowie pobyt w SPA. Od dawien dawna kołatał mi się w myślach, sztuka polegała na tym, że nie chciałam go kupić, zapragnęłam wygrać. Podobno takie rzeczy się dzieją, ale ja człowiek małej wiary (biję się w piersi) nie brałam pod uwagę, że u mnie. Dlatego też podążając tropem samospełniającego się proroctwa, zlekceważyłam sms o wygranej. Chwała organizatorom, że ich wola aby dopaść laureata była silniejsza, niż moja ignorancja. O ile nie uwierzyłam w treść zapisaną w krótkiej wiadomości, o tyle przekaz telefoniczny napełnił mnie nadzieją. Choć racjonalna strona mojego umysłu wciąż ociekała niepohamowanym sceptycyzmem, postanowiłam dać szansę przeznaczeniu i w ciemno zapłaciłam podatek od wygranej. Sprawę definitywnie załatwił listonosz, stając u mych drzwi i wręczając mi voucher na pobyt. 

Kiedy go realizowałam, przez moją głowię wciąż przelatywały strzały zatrute niedowierzaniem. Ale sami powiedzcie, jak często ktoś Wam wręcza kupon na wyjazd do SPA? Mnie się przytrafiało pierwszy raz. Mam na dowód zdjęcia, uciszam nim zbuntowanego niedowiarka, który mieszka głęboko w środku mnie i czasami podnosi larum. Dostaje wówczas po głowie wyraźnym wspomnieniem tego wyjazdu.

Nagroda zapowiadała się bajecznie. Trzydniowy pobyt dla dwóch osób w XIX w. Pałacu Łochów, usytuowanym około 1h jazdy od Warszawy. W cenie nocleg, wyżywienie, i spora kwota do wykorzystania na zabiegi. Realia okazały się jednak tylko po części spełniać te założenia.

Jako osoba, która przebywała tam nie na swój koszt nie mam, "aż takich" powodów do narzekań, jednak biorąc pod uwagę rozbuchane ceny w obiekcie, oczekiwałabym standardu na o wiele wyższym poziomie. Jeżeli założeniem właściciela nie jest, aby gości witała obrażona recepcjonistka, która nie używa prostych zwrotów, jak dzień dobry czy dziękuję, która pomimo sugestii z mojej strony wysyła nas bez klucza do zamkniętego obiektu, kieruje do innego pokoju, niż zarezerwowany, nie udziela ŻADNYCH informacji i zapytana o cokolwiek permanentnie zniecierpliwiona "wywraca" oczami - to coś tam nie gra. 

Oferta SPA w rzeczywistości ma się nijak do tej przedstawionej w cenniku ( zabiegi krótsze i nieadekwatne ani do bardzo wysokich cen, ani opisu). Sytuację ratują wyłącznie miłe panie pracujące w strefie wellness. Pokoje ładne, jednak małe i bardzo słabo wyposażone. Śniadania hotelowe biedne, nieporównywalne do tych serwowanych w restauracji. To tak z grubsza.

Moje wrażenia są takie, że obiektowi brakuje zarządcy. Jako gość czułam się tam w dwojaki sposób - albo zbędna, albo jak natręt. Chwała Panu recepcjoniście, który uprzejmością i pracowitością nadrobił braki koleżanki po fachu. Gdybym jednak miała zainwestować tam jakiekolwiek własne środki, byłabym bardzo niepocieszona. 

Sam zespół pałacowy to ogromny i przepiękny obszar z dostępem do rzeki Liwiec, który tworzy kilka budynków, rozległe tereny zielone, staw z pomostem i wysepką, zabytkowy kościółek oraz restauracja.  Istnieje możliwość wypożyczenia łódek i rowerów, jest wyznaczone miejsce na zorganizowanie imprezy czy ogniska na świeżym powietrzu, a w trawach czają się kuropatwy. Wyżywienie w Restauracji u Zamoyskiego, wbrew wątpliwym opiniom, jakie krążą w internecie bardzo nam odpowiadało i był to zdecydowanie najjaśniejszy punkt pobytu.  

Pałacowe włości idealnie nadają się na niedzielny spacer, zwłaszcza dla wszystkich mieszczuchów, którzy pragną uciec od zgiełku stolicy. Jest to moim zdaniem miejsce o wielkim, choć niewykorzystanym potencjale. W samym Łochowie poza tą posiadłością nie ma właściwie nic. I chociaż pobyt nie do końca dogonił moje marzenia to moment wygranej - bezcenny.